Assalamualaikum wbt.
dearest blog.
i've asked for my sister's forgiveness, but it seems like she doesn't want to forgive me. and for a few days i keep on thinking about this. life is more complicated once we've grown up. rasa malu sket + terhina bila dia tak nak maafkan. tapi takpe lah, juju dah mintak maaf dengan dia. memang hak dia pun nak maafkan ke tak. rasa sedih jugak sket, sebab selagi dia tak maafkan, juju dengan pertanggungjawaban Allah tak kan lepas. i wish i shouldn't have done anything that can hurt people around me. if i keep on hurting people's heart, then what's gonna happen next?
i'll end up by hidup sorang-sorang ke? sebenarnya juju tunggu je ma call juju, tapi nampaknya dia tak call. hurm, ma dengan abah sibuk kot. .. takpelah, nanti bila senang-senang, juju jelah call dorang nanti.
drop that subject. 27/9/2009 hari tu, juju keluar dengan kawan-kawan. pegi Time Square. seronok. dorang lagi la. masuk cosmo world. juju sampai je kat cosmo world tu, terus rasa nak termuntah. hahahahaha. gayat denagn penakut punya pasal. last-lastnya pusing-pusing je kat situ. in the end, bila dah sampai hostel, rasa lenguh kaki pulak.... buerk, padan muka. ermmmm, besok ada exam. CCT. dah baca sket-sket. malas nak fikir banyak-banyak. nanti pressure. apa pun, yakin dengan diri la. sem ni ntah pape je. rasa empty. tak enjoy macam last sem pun. last sem boleh la jugak nak target pape. sem ni langsung, hampeh....(frust dengan diri sendiri.) adoyai, juju. chillex......
malam tadi, semua orang asyik tersalah cakap je. hihihihihihihihi. agaknya, semalam "hari tersalah cakap sedunia kot". juju dah lupa sape yang cakap, tapi yang pentingnya dia nak cakap adoi, sekali tercakap hadoooiiiiii. hikhikhik. apalagi, satu bilik gelak memanjang. nak cakap meletakkan, tercakap melotakkan. hah, terkeluar loghat negeri sembilan tuh. menghilangkan segala rasa yang tense bila nak exam. rasa sayang la pulak nak tinggalkan nilai. rasa takut nak masuk gombak. sebab bila kita makin dewasa, hidup makin menakutkan. semua orang bawak haluan sendiri.
okay, apa yang penting, kalau kita sayang orang, bagitahu cepat-cepat. hargai dorang. jangan sia-siakan kehadiran dorang. sebab, dorang kan sebahagian dari hidup kita.
bubbye semua.(gaya ramai je followers)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Labels
belasungkawa :(
(1)
bestday :)
(3)
dear 28 years old me
(1)
family
(3)
family caer dan juju
(2)
friends :)
(1)
gift/presents
(3)
islah
(6)
just Me
(22)
kerja
(3)
masak memasak
(1)
masterpiece
(2)
muhammad arif shahir
(25)
muhasabah
(10)
outspoken
(2)
poemS
(5)
random
(22)
Save the date
(1)
story
(10)
the cutes
(1)
the strawberry's
(1)
tips
(1)
untuk awak yang saya sayang
(4)
untuk kamu
(2)
weddings
(2)
No comments:
Post a Comment